شاخص داوجونز چیست؟

شاخص داوجونز، به عنوان یکی از مهمترین نمایندگان بازارهای مالی جهان، توانسته است تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصادها و سرمایه‌گذاری‌ها داشته باشد. این شاخص که به نام خود شخصیت‌های کلیدی بازارهای مالی آمریکا نام‌گذاری شده است در این مقاله مورد بررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت.

در این راستا، ما ابتدا با مفهوم و تاریخچه شاخص داوجونز آشنا خواهیم شد و سپس به کاربردها و نحوه محاسبه آن خواهیم پرداخت. همچنین، در جریان مقاله، شاخص داوجونز با سایر شاخص‌های بازار مالی مقایسه شده و مزایا و معایب این شاخص بررسی می‌شوند. در پایان، نگاهی به استفاده ایرانی‌ها از شاخص داو جونز خواهیم انداخت و تأثیرات احتمالی آن بر بازارهای مالی را بررسی خواهیم کرد.

داو جونز کیست؟

داو جونز یک شخص واحد نبود، بلکه دو نفر از سه نفری بود که Dow Jones & Company را در سال 1882 تأسیس کردند. در سال 1889، آن‌ها وال استریت ژورنال را تأسیس کردند که کماکان یکی از تأثیرگذارترین نشریات مالی جهان است.

داو به دلیل توانایی خود در توضیح اخبار پیچیده مالی برای مردم شناخته شده بود. او معتقد بود که سرمایه‌گذاران به یک معیار ساده نیاز دارند تا نشان دهند که آیا بازار سهام در حال افزایش است یا این که در حال کاهش است. داو چندین سهام مبتنی بر صنعت را برای شاخص اول خود انتخاب کرد و اولین میانگین گزارش شده 40.94 بود.

چارلز داو همچنین معتقد بود که می‌توان حرکت بازار سهام را بر اساس حرکت قیمت انواع مختلفی از سهام پیش‌بینی کرد. بر اساس تئوری داو، روند صعودی سهام صنعتی باید با حرکت مشابهی در سهام حمل و نقل تایید شود. چارلز داو میانگین‌های مختلف بازار را ایجاد کرد تا با دقت بیشتری مشخص کند که ” سهام صنعتی” یا ” سهام حمل و نقل”، هر یک به کدام سمت می روند.

شاخص داوجونز چیست؟

شاخص داو جونز متعلق به Dow Jones & Company، یکی از بزرگترین شرکت‌های خبری-تجاری و مالی در جهان است. علاوه بر میانگین صنعتی معروف داوجونز، این شرکت میانگین‌های مختلف برای سایر بازارها نیز ایجاد کرده است.

Dow Jones & Company شرکتی است که توسط چارلز داو، ادوارد جونز و چارلز برگسترسر در سال 1882 تأسیس شد و منظور از داو جونز، خود افراد نیست. چارلز داو و ادوارد جونز در سال‌های اولیه، شرکت را خودشان اداره می‌کردند و به خاطر صداقت خود شهرت داشتند. هنگامی که داو در سال 1902 درگذشت؛ کلارنس بارون و جسی والدرون شرکت را خریدند و کنترل در نهایت به خانواده بنکرافت واگذار شد.

در سال 2007، News Corp. Dow Jones & Company را از Bancrofts خریداری کرد. از سال 2022، Dow Jones & Company همچنان منبع اصلی اخبار مالی بود. انتشارات آن شامل MarketWatch، Barron’s و البته The Wall Street Journal بود. علاوه بر این، این خبرگزاری‌های مالی استقلال خود از News Corp را حفظ کردند.

از طرف دیگر، Dow Jones & Company دیگر مستقیماً میانگین‌های Dow Jones را که در ابتدا ایجاد کرده بود؛ کنترل نمی‌کند. میانگین داو جونز متعلق به S&P Dow Jones Indices LLC است که یک سرمایه‌گذاری مشترک بین S&P Global و CME Group است.

تاریخچه شاخص داوجونز

Dow Jones & Company در سال 1882 توسط چارلز داو، ادوارد جونز و چارلز برگسترسر تاسیس شد. علیرغم باور عمومی، ایندکس‌های اصلی شرکت، در وال استریت ژورنال منتشر نشد؛ بلکه در پیش‌نویس آن، یعنی Customer’s Afternoon Letter منتشر شد. اولین میانگین‌های صنعتی شامل هیچ سهام صنعتی نمی شدند. تمرکز در آن زمان، عمدتاً بر رشد سهام شرکت‌های حمل و نقل بود. این موضوع به این معنی است که اولین شاخص داوجونز شامل 9 سهام راه آهن، یک خط کشتی بخار و یک شرکت ارتباطات بود.

این میانگین در نهایت به میانگین حمل و نقل تبدیل شد. تا اینکه در 26 مه 1896 بود که داو حمل و نقل و صنایع را به دو میانگین مختلف تقسیم کرد و چیزی را که اکنون به عنوان میانگین صنعتی داو جونز می.شناسیم؛ ایجاد کرد.

چارلز داو این چشم انداز را داشت که معیاری ایجاد کند تا شرایط عمومی بازار را پیش‌بینی کند و در نتیجه، به سرمایه‌گذارانی که از تغییرات جزئی دلار گیج شده بودند کمک کند. در آن زمان این یک ایده انقلابی بود؛ اما اجرای آن ساده بود. محاسبه میانگین‌ها، به شیوه ساده قدیمی انجام می‌شد. برای محاسبه میانگین اول، داو قیمت سهام را جمع کرد و بر 11 تقسیم کرد  (معادل تعداد سهام موجود در شاخص).

امروزه، شاخص داوجونز معیاری است که سهام‌های آمریکایی را که پیشروان اقتصاد محسوب می‌شوند و در Nasdaq و NYSE هستند؛ ردیابی می‌کند. شاخص داوجونز ۳۰ شرکت بزرگ را پوشش می‌دهد که توسط سردبیران وال استریت ژورنال انتخاب می‌شوند.

در طول سال‌ها، شرکت‌های موجود در این شاخص تغییر کرده‌اند تا اطمینان حاصل شود که شاخص برای اندازه‌گیری خود، جریانی از اقتصاد ایالات متحده را مد نظر قرار می‌دهد. در واقع هیچ یک از شرکت‌های اولیه که در میانگین گنجانده شده‌اند؛ اکنون باقی نمانده‌اند. جنرال الکتریک طولانی‌ترین دوره تصدی را با 110 سال دارد.

۱۲ تعداد شرکت‌های اصلی و اولیه موجود در میانگین صنعتی داوجونز: روغن پنبه آمریکایی، شکر آمریکایی، تنباکو آمریکایی، گاز شیکاگو، تقطیر و تغذیه گاو، جنرال الکتریک، گاز لاکلد، سرب ملی، آمریکای شمالی، زغال سنگ تنسی، آهن و راه آهن، چرم ایالات متحده و لاستیک ایالات متحده.

میانگین صنعتی داوجونز (DJIA)

به راحتی می‌توان داو جونز را با میانگین صنعتی داوجونز (DJIA) اشتباه گرفت. DJIA که اغلب با عنوان “داو” شناخته می‌شود؛ یکی از پربیننده‌ترین شاخص‌های سهام در جهان است که شامل شرکت‌هایی مانند اپل، بوئینگ، مایکروسافت و کوکاکولا است.

شاخص داوجونز در ابتدا تنها با 12 شرکت که عمدتاً در بخش‌های صنعتی مستقر بودند راه‌اندازی شد. با این حال، بعداً رشد کرد و شامل 30 شرکت شد. شرکت‌های اصلی در راه آهن، پنبه، گاز، شکر، تنباکو و نفت فعالیت می‌کردند. عملکرد شرکت‌های صنعتی اغلب مترادف با عملکرد کلی اقتصاد در نظر گرفته می‌شود و شاخص داوجونز را به معیاری کلیدی برای سلامت اقتصادی گسترده‌تر تبدیل می‌کند.

اگرچه سلامت اقتصاد اکنون به بسیاری از بخش‌های دیگر گره خورده است؛ شاخص داوجونز هنوز به عنوان یک شاخص حیاتی برای رفاه اقتصاد ایالات متحده در نظر گرفته می‌شود. با این که میانگین صنعتی داوجونز به ندرت تغییر می‌کند؛ گاه به گاه مواردی اضافه و حذف می‌شوند. این تغییرات اغلب به صورت دسته‌ای انجام می‌شوند و همیشه کل عضویت 30 شرکت را حفظ می‌کنند.

Dow Jones & Company مالک DJIA و همچنین بسیاری از شاخص‌های دیگر بود که بخش‌های مختلفی از اقتصاد را نشان می‌دهند. این شاخص‌ها، شامل قدیمی‌ترین شاخص، یعنی میانگین حمل و نقل داوجونز نیز هستند که 20 شرکت حمل و نقل مانند خطوط هوایی و خدمات تحویل را دنبال می‌کند.

یکی دیگر از شاخص‌های مهم، میانگین سودمندی داوجونز است که 15 سهام شرکت خدماتی ایالات متحده را ردیابی می‌کند. در سال 2012، S&P Dow Jones Indices LLC شاخص داوجونز را خریداری کرد. S&P Dow Jones Indices LLC یک سرمایه‌گذاری مشترک بین عضو کنترل کننده S&P Global و گروه CME است.

احتمالا تاکنون در دنیای اخبار مالی، شنیده‌اید که افراد می پرسند: “امروز نیویورک چطور بود؟” یا “بازار امروز چگونه عمل کرد؟” در هر دو مورد، این افراد احتمالاً به DJIA اشاره می‌کنند؛ زیرا این شاخص پرکاربردترین شاخص است. این شاخص از هر دو شاخص S&P 500 که 500 سهم را ردیابی می‌کند و شاخص ترکیبی Nasdaq که شامل بیش از 2500 سهام ایالات متحده و سهام‌های بین المللی است؛ محبوب‌تر است.

اگر نمودار قیمت داو را با نمودار Wilshire 5000، که شامل همه شاخص‌های ایالات متحده است؛ مقایسه کنیم؛ مشخص می‌شود که این دو مسیرهایی بسیار مشابه را دنبال کرده‌اند. داو از لحاظ تاریخی برای دوره‌های طولانی قبل از شاخص سفته بازانه Nasdaq شروع به کاهش کرده است؛ الگویی که در رکودهای بازار سهام که از آوریل 1998، ژانویه 2000، دسامبر 2001، ژانویه 2004، دسامبر 2004 و اکتبر 2007 آغاز شد رخ داد.

برخی بر این باورند که وقتی سهام شرکت‌های DJIA شروع به نشان دادن ضعف می‌کنند، اقتصاد ایالات متحده ممکن است به سمت کندی حرکت کند و این، به خودی خود نشان از مهم بودن شاخص داوجونز و تأثیرگذاری فوق‌العاده آن دارد.

کاربردهای شاخص داوجونز

این شاخص، کاربردهای گسترده‌ای دارد و در طی مقاله، احتمالا خودتان به خوبی متوجه این کاربردها شدید. حال جهت درکی کامل‌تر، این موارد را فهرست‌وار خدمت شما ارائه می‌کنیم:

• وسیله‌ای برای نظارت بر فعل و انفعالات بازار است. زیرا این نماد، به عنوان یکی از شاخص‌های مهم و اصلی، درک درستی از بازار سهام را به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهد.
• کاهش ریسک سرمایه‌گذاری یکی دیگر از مزایا است. با خریداری کردن این شاخص، یک سرمایه‌گذاری با تنوعی بالا و ریسکی کم را تجربه خواهید کرد.
• وسیله‌ای برای نظارت بر کیفیت و نتایج سرمایه‌گذاری شما است. به عنوان نمونه، اگر سود حاصل از سرمایه‌گذاری شما در بیشتر اوقات از داوجونز بیشتر باشد؛ این موضوع به ما می‌گوید که سرمایه‌گذاری درستی را در پیش گرفته‌اید و البته که شرایطی برعکس این حالت نیز صادق است.
• در پیش‌بینی روند آینده سهام، ETFها و وجوه متقابل کمک‌کننده است. شما می‌توانید با توجه به ضریب بتا، متوجه شوید که ارزش بازاری سهام یک صنعت یا شرکت در قیاس با شاخص داوجونز، روندی افزایشی خواهد داشت و یا کاهشی.

نحوه محاسبه شاخص داوجونز

شاخص داوجونز یک شاخص قیمتی است. این به این معنی است که داو وزن بیشتری به شرکت‌هایی با سهام گران‌تر می‌دهد. DJIA جهت محاسبه ارزش بازار، ارزش تمام سهام‌های هر شرکت است را در نظر نمی گیرد. به همین دلیل، شرکت‌هایی با سهام گران‌تر، تأثیر بیشتری بر ارزش داو نسبت به شرکت‌هایی با سهام ارزان‌تر دارند.

رویکرد داو برخلاف سایر شاخص‌های پیشرویی است که برای ردیابی عملکرد کلی بازار سهام استفاده می‌شوند؛ شاخص‌هایی مانند S&P 500 یا Nasdaq Composite. این شاخص‌ها ارزش بازار یک شرکت را هنگام تعیین میزان تأثیر آن در یک شاخص در نظر می‌گیرند. تفاوت در نحوه وزن دهی شاخص داو می‌تواند منجر به افزایش و یا نزول کوتاه مدت بیشتر نسبت به شاخص‌های مبتنی بر ارزش بازار شود.

مقایسه شاخص داوجونز با سایر شاخص‌ها

داو یکی از چندین و چند شاخص در بورس است. اما یکی از تاثیرگذارترین شاخص‌هاست. DJIA به طور گسترده‌ای دنبال می‌شود؛ زیرا یکی از قابل اعتمادترین نمادها برای عملکرد گسترده و کلان بازار است. همچنین به دلیل قدمت و برجستگی اجزای سهام آن، سرمایه‌گذاران، استراتژیست‌ها، مفسران و دیگران به دقت آن را زیر نظر دارند. در ادامه، مقایسه آن با دو شاخص سهام رایج دیگر آورده شده است.

DJIA در مقابل S&P 500

از آنجایی که شاخص S&P 500 عملکرد 500 شرکت بزرگ دولتی را ردیابی می‌کند؛ از نظر دامنه بسیار گسترده تر از DJIA است. بر خلاف DJIA، S&P 500 بر اساس ارزش بازار و نه قیمت هر سهام، محسابه می‌شود. از آنجایی که این شاخص تنوع بیشتری دارد و شرکت‌ها را بر اساس ارزش بازار در نظر می گیرد؛ ممکن است شاخص بهتری از عملکرد کلی بازار سهام باشد.

رویه کار به این صورت است: وقتی قیمت سهام شرکت XYZ از 2000 دلار به 1999 دلار کاهش می یابد؛ ممکن است به دلیل قیمت بالای سهم، کاهش آن به طور نامتناسبی در Dow احساس شود. اگر شرکت XYZ سهام نسبتا کمی داشته باشد (و در نتیجه ارزش بازار کمتری هم داشته باشد)؛ این افت در S&P 500 به اندازه داو احساس نمی‌شود؛ جایی که قیمت بالای سهام تأثیر بیشتری را به همراه دارد.

این تفاوت در وزن قیمت در مقابل وزن ارزش بازار می‌تواند باعث شود DJIA در کوتاه مدت نوسانات بیشتری نسبت به S&P 500 داشته باشد. کاهش قیمت در درصد کمی از قیمت سهام، ممکن است تأثیرات بزرگی بر داو (در شرکت‌هایی با ارزش بازار کمتر اما سهام گران) داشته باشد.

با این حال، در درازمدت، داو و اس اند پی 500 عملکرد مشابهی داشته اند: S&P 500 به طور متوسط 10.05 درصد بازده کل سالانه (که شامل سود سهام است) در طول 20 سال منتهی به 10 اوت 2023 داشته است. این عدد برای داو به طور متوسط 9.57 درصد بوده است.

DJIA در مقابل NASDAQ

شاخص Nasdaq 100 100 مورد از بزرگترین و فعال‌ترین سهام‌های غیرمالی داخلی و بین المللی معامله شده در بازار سهام Nasdaq را جمع می‌کند.

همانند S&P 500، Nasdaq 100 از فرمول وزن دهی ارزش بازار استفاده می‌کند. البته‌ در این جا سهام باید شرایط خاصی را برای گنجاندن داشته باشد؛ مانند حفظ حداقل حجم معاملات روزانه 100000 سهم و معامله در Nasdaq برای حداقل دو سال.

برخلاف S&P 500 و Dow، Nasdaq 100 شامل برخی شرکت‌های خارجی است و به شدت به شرکت‌های فناوری گرایش دارد. به این دلایل، Nasdaq 100 اطلاعات کمتری در مورد کل بازار سهام ایالات متحده نشان می‌دهد و عملکرد اقتصادی صنعت فناوری جهانی را به شما می‌گوید.

در طول 10 سال گذشته، Nasdaq 100 به طور متوسط 18.34 درصد بازده سالانه داشته است در حالی که DJIA به طور متوسط 11.11 درصد بوده است. این مقدار برای S&P 500 به طور متوسط 12.32 درصد بود. به خاطر داشته باشید که بازدهی قوی Nasdaq 100 تا حد زیادی به دلیل وزن زیاد آن در سهام فناوری است.

تئوری داو

شاخص داوجونز، همچنین می‌تواند با شاخص دیگر داوجونز که حمل و نقل را پوشش می‌دهد؛ برای تعیین جهت بازار سهام استفاده شود. چارلز داو در طول دوران حرفه‌ای خود نظریه‌ای ارائه کرد که نشان می‌دهد اگر یکی از میانگین‌هایی که او ایجاد کرده است؛ چه در صنعت یا چه حمل‌ونقل، بالاتر از بالاترین سطحِ مهمِ قبلی باشد و در دیگری با پیشرفت مشابهی همراه باشد؛ بازار در روندی صعودی قرار می‌گیرد.

به عبارت دیگر، اگر DJIA به یک اوج صعود کند و DJTA تقریباً در همان زمان از الگوی مشابهی پیروی کند؛ بازار صعودی تأیید می‌شود. به همین ترتیب، اگر هر دو شاخص به طور متوالی و به طور قابل توجهی به سمت پایین حرکت کنند؛ این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده یک بازار خرسی باشد.

نظریه داو شش فرض اساسی دارد:

1. قیمت سهام منعکس کننده همه چیزهایی است که در مورد سهام شناخته شده است.
2. سه نوع اصلی روند در بازار وجود دارد: یک روند اولیه که یک سال یا بیشتر طول می کشد؛ یک روند ثانویه که نشان‌دهنده حرکت‌های کوچکتر است (مانند یک عقب نشینی در بازار صعودی یا افزایش در یک بازار نزولی) و یک روند جزئی؛ که چند روز یا چند هفته طول می‌کشد.
3. روندهای اولیه سه مرحله دارند: در یک روند صعودی، مراحل شامل انباشت، مشارکت عمومی و مازاد هستند. در یک روند نزولی، مراحل شامل توزیع، مشارکت عمومی و هراس هستند.
4. میانگین‌ها باید همدیگر را تایید کنند: برای اینکه یک روند معتبر باشد؛ شاخص‌های صنایع و حمل و نقل باید در جهت مشابهی حرکت کنند.
5. حجم، روند را تأیید می‌کند: وقتی قیمت در جهت روند اولیه حرکت می‌کند؛ حجم باید افزایش یابد. اگر این اتفاق نیفتد؛ روند را می‌توان ضعیف در نظر گرفت.
6. روندها تا زمانی که یک روند معکوس واضح رخ دهد؛ ادامه می یابند: روندهای صعودی با یک سری از Higher Highs و Higher Lows و روند نزولی توسط مجموعه‌ای از قله‌ها و دره‌های پایین تعریف می‌شوند. در مورد پایان بازار صعودی، قیمت‌ها باید حداقل یک Lower High و یک Lower Low را نشان دهند.

مزایا و معایب شاخص داوجونز

شاخص داوجونز برای بسیاری از فعالان در دنیای بازارهای مالی و سرمایه، مزایایی بسیاری را فراهم کرده است. اما برخی از اشکالات و محدودیت‌هایی برای Dow نیز وجود دارد که دانستن آن‌ها ضروری است.

مزایا شاخص داوجونز

معیار عملکرد مناسب: داو جونز روشی آسان برای پیگیری عملکرد و اندازه‌گیری سلامت عمومی بازار سهام ایالات متحده را ارائه می‌کند.

زمینه تاریخی: تجزیه و تحلیل داده‌های تاریخی می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد سرمایه‌گذاری در سهام، به ویژه برای افق‌های زمانی بلندمدت بگیرند. از آنجایی که داو جونز بیش از 120 سال است که وجود دارد: می‌تواند زمینه تاریخی گسترده‌ای را فراهم کند.

معایب شاخص داوجونز

یکی از نقاط ضعف داو جونز، از این کاقعیت سرچشمه می‌گیرد که امروزه، بازار سهام از نظر جغرافیایی بسیار پراکنده‌تر شده و در واقع، بر اساس اندازه شرکت و صنعت پراکنده شده است.

در اوایل دهه 1900، انقلاب صنعتی باعث ایجاد شرکت‌های بزرگ صنعتی شد که بسیاری از آن‌ها در ایالات متحده مستقر بودند و نماینده اقتصاد کلی بودند. اما با پیشرفت‌های تکنولوژیکی و ظهور اینترنت، شرکت‌ها گسترش یافتند. ایجاد یا افزایش تعداد صنایع و پایگاه‌های اقتصادی با شرکت‌هایی مستقر در هر نقطه از جهان، بازاری را شکل داده است که کاملاً به هم مرتبط و وابسته است.

بنابراین، با توجه به آنچه که گفته شد؛ به دلیل ماهیت پراکنده و جهانی بازار امروز، بسیاری احساس می‌کنند داو با تمرکزی که صرفا روی بازار ایالات متحده دارد؛ شاخص مناسبی برای اقتصاد کلی نیست.

عوامل اثرگذار بر شاخص داوجونز

شاخص داوجونز، به عنوان یک معیار پیشرو برای بازار سهام، تحت تأثیر عوامل زیادی است که می‌توانند بر عملکرد آن تأثیر بگذارند. درک این عوامل برای سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانی که به دنبال تصمیم گیری آگاهانه در بازار هستند؛ بسیار مهم است. در این بخش، به تأثیرات کلیدی بر شاخص داوجونز  پرداخته و اهمیت آن‌ها را تحلیل خواهیم کرد.

1. شاخص‌های اقتصادی

شاخص‌های اقتصادی نقش حیاتی در تعیین جهت شاخص داوجونز دارند. عواملی مانند رشد تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم، داده‌های اشتغال و احساسات مصرف کننده می‌توانند به شدت بر احساسات بازار و متعاقباً بر شاخص تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، اگر واحد پول رشد اقتصادی قوی را تجربه کند؛ سرمایه‌گذاران خوش بین خواهند شد که این موضوع، منجر به افزایش شاخص می‌شود. برعکس، اگر نشانه‌هایی از کندی یا رکود اقتصادی وجود داشته باشد؛ ممکن است شاخص با فشار نزولی مواجه شود.

2. سیاست پولی

تصمیمات سیاست پولی اتخاذ شده توسط بانک های مرکزی، تأثیر مستقیمی بر شاخص داوجونز دارد. تغییرات نرخ بهره، اقدامات تسهیل کمی و سایر ابزارهای سیاست پولی می‌توانند بر هزینه‌های استقراض، نقدینگی و تمایل سرمایه‌گذاری تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، کاهش نرخ بهره می‌تواند فعالیت‌های اقتصادی را تحریک کند؛ درآمد شرکت‌ها را افزایش دهد و به طور بالقوه باعث افزایش شاخص شود.

3. رویدادهای ژئوپلیتیکی

رویدادهای ژئوپلیتیک و عدم قطعیت‌های جهانی می‌توانند به طور قابل توجهی بر شاخص داوجونز  تأثیر بگذارند. تحولات سیاسی، اختلافات تجاری و تنش های ژئوپلیتیکی می‌توانند نوسانات و عدم اطمینان را در بازار ایجاد کنند. به عنوان مثال، نتیجه مذاکرات برگزیت، تغییر در سیاست‌های دولت یا درگیری‌های بین‌المللی می‌تواند منجر به نوسانات در شاخص شود. سرمایه‌گذاران به دقت رویدادهای ژئوپلیتیکی را رصد می‌کنند تا تأثیر بالقوه آن را بر بازار بسنجند.

4. عملکرد بخش‌های مختلف

عملکرد بخش‌های مختلف در شاخص داوجونز می‌تواند حرکت کلی آن را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از بخش‌ها ممکن است عملکرد بهتری داشته باشند در حالی که برخی دیگر عملکرد ضعیفی دارند که بر عملکرد شاخص تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، اگر سهام فناوری رشد قوی داشته باشد؛ می‌تواند شاخص را افزایش دهد؛ در حالی که کاهش در بخش بانکی ممکن است فشار نزولی ایجاد کند. سرمایه‌گذاران اغلب روندهای خاص بخش را تجزیه و تحلیل می‌کنند و سرمایه‌گذاری‌های خود را بر این اساس برای سرمایه‌گذاری از فرصت‌های بالقوه تخصیص می‌دهند.

5. نوسانات ارز

نوسانات ارز، می‌تواند بر شاخص داوجونز  تأثیر بگذارد. یک واحد پول قوی می‌تواند صادرات را کمتر رقابتی کند و به طور بالقوه درآمد شرکت‌ها را کاهش دهد و بر شاخص تأثیر منفی بگذارد. برعکس، واحد پول ضعیف‌تر می‌تواند صادرات را تقویت کند. سرمایه‌گذاران باید حرکت ارز و تأثیر بالقوه آن بر شاخص را در نظر بگیرند.

6. روندهای بازار جهانی

روند بازار جهانی و عملکرد سایر شاخص‌های اصلی مانند S&P 500 یا نیز می‌توانند بر شاخص داوجونز تأثیر بگذارند. ارتباط متقابل بین بازارهای جهانی به این معنی است که یک حرکت قابل توجه در یک شاخص، می‌تواند به سایر شاخص‌ها سرایت کند. سرمایه‌گذاران اغلب عملکرد را در شاخص‌هایی مختلف برای شناسایی روندها و فرصت‌های بالقوه مقایسه می‌کنند.

عوامل متعددی بر نماد شاخص داوجونز تأثیر می‌گذارند؛ از شاخص‌های اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های سیاست پولی گرفته تا رویدادهای ژئوپلیتیکی و عملکرد بخش‌های مختلف. درک این تأثیرات و تأثیر بالقوه آن‌ها برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال حرکت در بازار سهام هستند؛ بسیار مهم است. با تجزیه و تحلیل این عوامل و تأثیر متقابل آن‌ها، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و به طور بالقوه از فرصت‌های ارائه شده توسط شاخص داوجونز استفاده کنند.

چه سهم‌هایی در شاخص داوجونز هستند؟

در ادامه، لیستی از تمامی 30 شرکتی که در شاخص داوجونز قرار دارند را به همراه نماد آن‌ها و سال ورود هر یک به این شاخص، برای شما آورده‌ایم:

راه‌های سرمایه‌گذاری در شاخص داوجونز

راه‌های مختلفی برای سرمایه‌گذاری در میانگین صنعتی داوجونز وجود دارد. بدیهی‌ترین آن خرید سهام شرکت‌هایی است که این شاخص شامل آن‌ها می‌شود. اما چندین صندوق قابل معامله در بورس (ETF) نیز حرکات قیمت Dow را دنبال می‌کنند؛ از جمله SPDR Dow Jones Industrial Average ETF (DIA)، Nationwide Risk-Managed Income Dow Jones  (NDJI) و ProShares Ultra Dow30 (DDM).

شاخص داوجونز به عنوان یک ارزش دلاری

برای اینکه بفهمید تغییر در هر سهم خاص چگونه بر شاخص تأثیر می گذارد؛ تغییر قیمت سهام را بر تقسیم کننده فعلی تقسیم کنید. به عنوان مثال، اگر Walmart (WMT) 5 دلار افزایش یافته است پنج را بر مقسوم‌کننده فعلی (0.147) تقسیم کنید که برابر با 34.01 است. بنابراین، اگر DJIA 100 امتیاز در روز بالا می رفت؛ والمارت مسئول 34.42 امتیاز حرکت بود.

آیا ایرانی‌ها می‌توانند روی شاخص داوجونز معامله کنند؟

بله؛ ایرانی‌ها می‌توانند جهت خرید این شاخص از طریق سایت‌ها و ابزارهای واسطه اقدام کنند. به عنوان مثال بروکر آلپاری، این امکان را برای شما مهیا می‌کند. بروکرها و واسطه‌های دیگری نیز برای انجام این کار وجود دارند. فقط توجه داشته باشید که استفاده از این شاخص، نیاز به تحلیل و دانش مالی دارد.

جمع‌بندی

در این مقاله، شاخص داو جونز به عنوان یک نماینده برجسته از بازارهای مالی جهان مورد بررسی قرار گرفت. تاریخچه، کاربردها و نحوه محاسبه این شاخص را بررسی کردیم و سپس مزایا و معایب آن را مورد ارزیابی قرار دادیم. در مقایسه با سایر شاخص‌ها، نقاط قوت و ضعف داو جونز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در پایان، درباره تأثیرات احتمالی آن بر بازارهای مالی و استفاده ایرانی‌ها از این شاخص صحبت کردیم. این مقاله نقش مهم داو جونز در جهان مالی را برجسته کرده و اطلاعات مفیدی را برای سرمایه‌گذاران و تحلیلگران فراهم کرده است. ممنون که تا به اینجای مقاله، همراه ما بودید. می‌‌توانید با درج کامنت یا پیام به پشتیانی، بیشتر با ما در ارتباط باشید.

سوالات متداول

1. داو جونز دقیقاً چیست؟

میانگین صنعتی داوجونز قیمت 30 سهام از پرمعامله‌ترین سهام‌ها در بورس نیویورک (NYSE) و Nasdaq را با هم جمع می‌کند. داو جونز شاخصی است که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا جهت کلی قیمت سهام را تعیین کنند.

2. چرا به آن داو جونز می گویند؟

میانگین صنعتی داوجونز داو جونز نامیده می‌شود زیرا توسط چارلز داو و ادوارد جونز در Dow Jones & Company توسعه یافته است.

3. معنی داو در بورس چیست؟

میانگین صنعتی داوجونز، یا به اختصار داو، یکی از راه‌های اندازه‌گیری جهت کلی بازار سهام است. این شامل قیمت 30 سهام از فعال ترین معاملات است. زمانی که داو بالا می رود بازار صعودی در نظر گرفته می‌شود و اکثر سهام معمولا خوب عمل می‌کنند. هنگامی که داو سقوط می‌کند بازار نزولی است و اغلب سهام‌ها معمولاً افت می‌کنند.

4. آیا داو یک شاخص اقتصادی قابل اعتماد است؟

با توجه به گستردگی اقتصاد امروز، ممکن است به اشتباه تصور شود که شاخصی متشکل از 30 سهم به سختی می‌تواند ارزشی داشته باشد. اما این حرف کاملا نادرست است. داو علاوه بر نمایندگی 30 شرکت با سرمایه بالا و تاثیرگذار در اقتصاد ایالات متحده، همچنین مرجع‌ترین شاخص بازار ایالات متحده در رسانه‌های مالی است و همچنان شاخص خوبی از روندهای عمومی بازار است.

5. مزیت نظریه داو چیست؟

تئوری داو می‌تواند به معامله‌گران کمک کند تا روندهای بازار را شناسایی کرده و تعیین کنند که بازار به کدام سمت می رود. این نظریه بسیار منطقی است. با این حال، مانند همه چارچوب‌های معاملاتی موجود، بی‌عیب و نقص نیست و همیشه نتایج مطلوب را ارائه نمی‌دهد. هنگام سرمایه‌گذاری، درست این است که تنها به یک نظریه اعتماد نکنید و کورکورانه پیرو آن نباشید. سعی کنید که همیشه مشاهدات دیگران را با تحلیل‌های مختلف و دقت نظر خود همراه کنید.

با بهره‌گیری از مطالب ارائه شده در سایت آکادمی شامی، می‌توانید همه اطلاعات لازم برای شروع و حرفه‌ای شدن در حوزه معامله‌گری را به دست بیاورید. پیشنهاد ما به شما استفاده از آموزش معامله‌گری کربن است. همچنین اگر نیاز به مشاوره دارید مشاوران آکادمی شامی آماده ارائه خدمات و مشاوره رایگان به شما هستند. برای درخواست مشاوره لطفا فرم زیر را پر کنید تا در اسرع وقت با شما تماس گرفته شود.